Nakład wyczerpany
Audiologia kliniczna. Zarys
Z przedmowy do IV wydania
Audiologia jest interdyscyplinarną nauką i specjalizacją o słyszeniu. Pojęcie to wprowadzili, niezależnie od siebie w 1945 r. w USA otolaryngolog, Norton Canfield i terapeuta mowy Raymond Carhard. R. Carhard, nazywany ojcem audiologii, wskazał na konieczność powiązania audiologii z otologią. Zjawiska związane ze słyszeniem badają nie tylko neurofizjolodzy, otolaryngolodzy, foniatrzy, protetycy słuchu, akustycy, psycholodzy, ale także fonetycy, lingwiści, inżynierowie i pedagodzy. Zatem odpowiednio do zakresu zainteresowań wyróżnia się audiologię medyczna, edukacyjną, rehabilitacyjną czy też przemysłową.
Audiologia kliniczna zajmuje się wykrywaniem, rozpoznawaniem, leczeniem, rehabilitacją i prewencją zaburzeń słuchu u człowieka. Jest to specjalność lekarska stanowiąca istotną część nauki o komunikatywności człowieka. Ważnym ogniwem
spajającym audiologię z foniatrią jest audiologia dziecięca. Jakkolwiek audiologia od wielu lat była w Polsce samodzielną specjalizacją lekarską ściśle związaną z otolaryngologią, to Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 6 VII 2001 r. połączona została z foniatrią, początkowo jako specjalność w szczegółowych dziedzinach medycyny, którą od 4 IV 2003 r. zaliczono do grupy specjalności w podstawowych dziedzinach medycyny.
Ze zrozumiałych względów pierwsze dwa lata specjalizacji obejmują umiejętności z zakresu otolaryngologii, która jest truncus communis dla audiologii i foniatrii. Minęło sześć lat od III wydania „Audiologii Klinicznej. Zarys”. Szybkie wyczerpanie nakładu świadczy o stałym znacznym zainteresowaniu tym podręcznikiem. Kolejne wydanie, także poszerzone i w wielu rozdziałach poprawione i uzupełnione, dostarczy Czytelnikowi nie tylko materiału akademickiego niezbędnego dla realizowania programu
specjalizacji i jej praktycznego wykonywania, ale także pewnych przemyśleń i inspiracji do prowadzenia badań naukowych. Niewątpliwie wyzwaniem dla audiologii, szczególnie dziecięcej, staje się neuropatia słuchowa oraz realizacja i ocena powszechnych badań przesiewowych słuchu u noworodków. Zmienia się także strategia w leczeniu chirurgicznym
niedosłuchów czuciowo-nerwowych (wszczepy ucha środkowego, ślimakowe, pniowe i śródmózgowia). Poszerza się nasza wiedza w zakresie autoimmunologicznych, jak też genetycznych uwarunkowań dysfunkcji układu słuchowego.
Problemy przedstawione w przedmowach do poprzednich wydań podręcznika nie straciły na swojej aktualności.
Antoni Pruszewicz
Andrzej Obrębowski