Botanika farmaceutyczna. Przewodnik
Z przedmowy
Niniejsze opracowanie zatytułowane „Botanika farmaceutyczna. Przewodnik” przeznaczone jest głównie dla studentów farmacji. Ma ono na celu ułatwienie przyswajania praktycznej wiedzy i umiejętności w zakresie podstawowej znajomości leku pochodzenia naturalnego, a więc, najogólniej rzecz ujmując, w dziedzinie botaniki. Równie przydatne będzie ono dla studentów kierunku kosmetologia ze względu na fakt, że porusza analogiczne zagadnienia istotne dla znajomości roślin kosmetycznych. Niektóre rozdziały mogą być wykorzystane również na studiach na kierunku analityka kryminalistyczna i sądowa.
Treści opracowania zebrane są w sześć rozdziałów, których podrozdziały zawierają opisy wykonania poszczególnych ćwiczeń. Przy każdym temacie podano zagadnienia do przygotowania teoretycznego z krótkim wprowadzeniem merytorycznym, materiał do obserwacji, praktyczną instrukcję wykonywania ćwiczeń i komentarz dotyczący nabytej przy tej okazji wiedzy i umiejętności oraz dołączono zdjęcia preparatów mikroskopowych i przykładowe rysunki odręczne. Do nazwania materiału użytego do obserwacji posłużono się nomenklaturą polską i łacińską, stosując najnowszą systematykę, ale zachowując nazwy dawniejsze, występujące w starszym, i nadal ważnym, piśmiennictwie. Należy podkreślić znaczenie rysunków, które stanowią najbardziej zwięzły, przejrzysty i komunikatywny sposób przedstawienia struktur biologicznych, w tym botanicznych. Rysunek, czy to schematyczny, czy szczegółowy, eksponuje w sposób równomiernie pierwszoplanowy istotne cechy obserwowanego materiału, głównie roślinnego, które często są trudne do zauważenia na zdjęciu i do wyobrażenia na podstawie opisu w formie tekstu. Rysunki są też najlepszym sposobem zapisu obserwacji poczynionych w analizie botanicznej i ich poprawne wykonanie, wraz z objaśnieniami, dowodzi opanowania danego zagadnienia. (...)
Treści opracowania zebrane są w sześć rozdziałów, których podrozdziały zawierają opisy wykonania poszczególnych ćwiczeń. Przy każdym temacie podano zagadnienia do przygotowania teoretycznego z krótkim wprowadzeniem merytorycznym, materiał do obserwacji, praktyczną instrukcję wykonywania ćwiczeń i komentarz dotyczący nabytej przy tej okazji wiedzy i umiejętności oraz dołączono zdjęcia preparatów mikroskopowych i przykładowe rysunki odręczne. Do nazwania materiału użytego do obserwacji posłużono się nomenklaturą polską i łacińską, stosując najnowszą systematykę, ale zachowując nazwy dawniejsze, występujące w starszym, i nadal ważnym, piśmiennictwie. Należy podkreślić znaczenie rysunków, które stanowią najbardziej zwięzły, przejrzysty i komunikatywny sposób przedstawienia struktur biologicznych, w tym botanicznych. Rysunek, czy to schematyczny, czy szczegółowy, eksponuje w sposób równomiernie pierwszoplanowy istotne cechy obserwowanego materiału, głównie roślinnego, które często są trudne do zauważenia na zdjęciu i do wyobrażenia na podstawie opisu w formie tekstu. Rysunki są też najlepszym sposobem zapisu obserwacji poczynionych w analizie botanicznej i ich poprawne wykonanie, wraz z objaśnieniami, dowodzi opanowania danego zagadnienia. (...)