Higiena człowieka
Wprowadzenie
Potrzeba wprowadzania w życie medycyny zapobiegawczej staje się coraz wyraźniejsza. Już dawno podawano w podręcznikach medycznych, że medycyna przyszłości będzie zdominowana przez profilaktykę; m.in. podawano bardzo śmiałe szacunki, że w roku 2000 (a więc niebawem) udział medycyny zapobiegawczej stanowić będzie aż 75% a medycyny leczniczej ("naprawczej") zaledwie 25%. Obecnie szeroko rozpowszechnione jest słuszne hasło: "lepiej zapobiegać niż leczyć".
Higiena osobista człowieka, dotycząca poszczególnych organów, ma na celu przede wszystkim zapobieganie grożącym stanom chorobowym tych narządów, a także zapobieganie przedwczesnemu ich zużywaniu się w związku z postępującym procesem starzenia się organizmu, np. poprzez prawidłowe stosowanie dla celów higienicznych różnych środków farmakologicznych, kosmetycznych, żywieniowych i innych unikamy nie tylko ewentualnej ich szkodliwości, ale także wykorzystujemy ich własności lecznicze i regenerujące.
Ukierunkowanie na profilaktykę, znajomość podstawowych zasad higieny człowieka, uwidacznia się bardzo wyraźnie w wielu dyscyplinach klinicznych, m.in. w programach specjalizacyjnych lekarza domowego (rodzinnego). Od dawna nauczanie podstaw higieny człowieka istniało w wielu specjalizacjach klinicznych, jak: pediatria, ginekologia i położnictwo, medycyna pracy, ortopedia, dermatologia, okulistyka, otolaryngologia z foniatrią, geriatria, psychiatria, stomatologia i inne. Uwidacznia się to w niniejszym skrypcie tym, że właśnie specjaliści z powyższych dziedzin są jego współautorami. (...)