Ocena czynników ryzyka kolonizacji i jej wpływu na rozwój zakażeń wywołanych Gram-ujemnymi pałeczkami wytwarzającymi beta-laktamazy w oddziale intensywnej terapii

Masowe stosowanie antybiotyków β-laktamowych oraz opracowywanie nowych ich generacji przyczyniło się do lawinowego narastania nabytej oporności wśród drobnoustrojów. Jednym z najgroźniejszych mechanizmów oporności jest wytwarzanie β-laktamaz, przez pałeczki Gram-ujemne z różnych gatunków rodziny Enterobacteriaceae, oraz Pseudomonas aeruginosa i Acinetobacter baumanii, które hydrolizują antybiotyki β-laktamowe nowej generacji. Grupę tych enzymów najliczniej reprezentują β-laktamazy o rozszerzonym spektrum substratowym (ESBL — extended-spectrum β-laktamase), a także karbapenemazy (KPC — Klebsiella Pneumonia carbapenemase, oksacylinazy — OXA — oxacillinase i metalo-β–laktamazy — MBL — metallo-β-lactamase). Enzymy te kodowane są głównie przez geny zlokalizowane na plazmidach koniugacyjnych, przez co ulegają szybkiemu rozprzestrzenianiu, również pomiędzy szczepami należącymi do różnych gatunków. Na kolonizację szczepami wieloopornymi u pacjentów oddziałów intensywnej terapii (OIT) mają wpływ m.in. obciążony wywiad chorobowy, dotychczasowa antybiotykoterapia oraz przeprowadzone inwazyjne zabiegi diagnostyczno-terapeutyczne.

Celem naukowym badań było określenie czynników ryzyka kolonizacji pałeczkami Gram-ujemnymi opornymi na antybiotyki β-laktamowe, u pacjentów leczonych w OIT, analiza mikrobiologiczna izolowanych szczepów, charakterystyka molekularno-genetyczna wybranych szczepów oraz ocena związku rozwoju zakażenia wywołanego pałeczkami Gram-ujemnymi produkującymi β-laktamazy z częstością kolonizacji tymi szczepami, obecnej podczas przyjęcia do OIT.