Od Redaktorów
Drogi Czytelniku, trzymasz w rękach książkę wyjątkową, zawierającą teksty bardzo wielu osób, w tym osobistości znanych ze świata nauki, kultury i polityki. Osób, które w swoim codziennym życiu dbają o nasze miasta, rozwijają uczelnie, dokonują przełomów w naukach medycznych, ale również tych, dzięki którym kultura i sztuka są na najwyższym poziomie. Książka ta zawiera również słowa napisane przez pacjentów, którzy przez chorobę zmuszeni byli podjąć walkę o najwyższą stawkę – życie. Teksty autorstwa wszystkich tych postaci zebrano w jednej monografii z bardzo prostego powodu – aby uczcić 40-lecie pracy zawodowej Pana Profesora Wojciecha Golusińskiego. Monografia ta ma być świadectwem dokonań tej wybitnej osoby. Każdy z autorów miał z założenia pełną swobodę wypowiedzi oraz formy, w jakiej chciał ją ująć. Stąd książka ta nie jest książką naukową, choć m.in. zgromadziła autorów, którzy są najwybitniejszymi na świecie i w Polsce przedstawicielami otorynolaryngologii – gałęzi medycyny będącej zarazem sztuką leczenia i dyscypliną naukową. Nie jest to też wyłącznie zbiór wspomnień, poprzez które autorzy, od pacjentów po wybitnych naukowców i lekarzy, od znanych samorządowców po przedstawicieli firm medycznych, przywołują te chwile związane z prof. Wojciechem Golusińskim, jakie zapadły im w pamięć. Możemy tu znaleźć zarówno utrzymany w tonie osobistym list z podziękowaniami za uratowanie życia, jak i tekst spełniający wszelkie kryteria naukowej publikacji. Stąd decyzja, by nie ingerować także w formę biogramów, podjęta z przekonaniem, że różnorodność tego typu źródeł więcej będzie znaczyć dla przyszłych historyków medycyny niż hasła sporządzone według jednego encyklopedycznego wzorca.
Dla nas – redaktorów tego tomu – postać prof. Wojciecha Golusińskiego także okazała się być spoiwem, bez którego nasza współpraca byłaby niemożliwa. Jesteśmy z różnych światów, od świata XXI-wiecznej najnowocześniejszej medycyny po świat historii filozofii i sztuki, z różnych pokoleń i z różnym doświadczeniem życiowym. A jednak postać Jubilata sprawiła, że współpraca między nami od samego początku zaczęła układać się harmonijnie, a granice naszych światów szybko zaczęły się zacierać, co stanowi jeszcze jeden dowód na to, że medycyna jest również nauką humanistyczną. (...)
Poza tym wszystkim myślimy, że jest to książka o przyjaźni, która nie tylko wyrasta z przeszłości, lecz także wyznacza przyszłość.