Wpływ czynników zapalnych na szlaki nowotworzenia w jelicie grubym

Rak jelita grubego (RJG) jest trzecim najczęstszym nowotworem złośliwym u mężczyzn oraz drugim u kobiet. W wielu badaniach stwierdzono, że zmiany genetyczne oraz procesy zapalne są kluczowym zjawiskiem w jego rozwoju. Dobrze poznanymi szlakami nowotworzenia RJG są: 1) szlak „gruczolak‑rak”, który charakteryzuje się specyficznymi mutacjami genów takimi jak APC, K‑RAS, DCC i p53 oraz 2) szlak neoplazji ząbkowanej, którego podłożem są przede wszystkim mutacje genów takich jak BRAF, MLH1, TGFβ2 oraz IGF2. Morfologicznymi wykładnikami szlaków nowotworzenia są polipy jelita grubego, które stanowią formy przejściowe pomiędzy prawidłową błoną śluzową a rakiem jelita grubego. W tym aspekcie znaczenie powstawania polipów hiperplastycznych jest najmniej poznanym ogniwem. Na podstawie dotychczasowych badań podkreśla się kluczowy wpływ stanu zapalnego na rozwój RJG, szczególnie cytokin prozapalnych. Nieliczne doniesienia zwracają uwagę, iż czynniki zapalne mogą w zróżnicowany sposób wpływać na szlaki nowotworzenia. Zrozumienie mechanizmów procesów zapalnych w korelacji ze zmianami genetycznymi szlaków nowotworzenia może stać się podstawą opracowywania metod immunoterapii pozwalających leczyć jak i zapobiegać rozwojowi zmian nowotworowych w jelicie grubym w zależności od typu zmian oraz rodzaju nacieku zapalnego.

Cel pracy
1.    Czy poziom ekspresji cytokin jest powiązany z wybranymi mutacjami?
2.    Jak cytokiny zapalne działają na poszczególne szlaki nowotworzenia w jelicie grubym?