(...) Książka ma na celu ukazanie przyczyn oraz przebiegu, a także skutków społecznych oraz moralno-etycznych jednej z najstraszniejszych w historii nowożytnej Europy zbrodni, jaką było
wysterylizowanie, a później zagazowanie przez system nazistowski tysięcy chorych psychicznie i niepełnosprawnych w Niemczech, Austrii, oraz na ziemiach okupowanej Polski. Autorzy starają się przedstawić w swoich analizach wpływ modnej w pierwszej połowie XX wieku ideologii, pod nazwą eugeniki bądź higieny ras, która spowodowała, że środowisko medyczne w Trzeciej Rzeszy szeroko zaangażowało się w zamordowanie osób chorych psychicznie.
Także na przykładzie różnych szpitali i oddziałów psychiatrycznych w Niemczech oraz krajach okupowanych autorzy ukazują przebieg eksterminacji i postawę personelu medycznego wobec pacjentów psychiatrycznych. Ważną częścią książki jest analiza funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej w obozach koncentracyjnych, gdzie dzięki heroicznej postawie więźniarskiego personelu medycznego udało się ocalić życie wielu więźniom.
Wreszcie osobną częścią monografii jest ukazanie konsekwencji społecznych, prawnych i etycznych zbrodni nazistowskich na osobach chorych i niepełnosprawnych, a także próba
odpowiedzi na pytanie, jak współcześnie edukować społeczeństwo, szczególnie młode pokolenie – na temat udziału personelu medycznego w zagładzie pacjentów chorych psychicznie czy w przeprowadzaniu pseudomedycznych eksperymentów na ludziach w obozach koncentracyjnych.