Nakład wyczerpany
Ocena odległych wyników przezcewnikowego zamknięcia przetrwałego otworu owalnego za pomocą zapinki Amplatza u chorych po kryptogennym niedokrwiennym udarze mózgu, Porównanie chorych młodszych
Celem pracy była ocena wpływu zabiegu przezskórnego zamknięcia przetrwałego otworu owalnego (PFO) za pomocą zapinki Amplatza — w 3-letniej obserwacji u chorych po kryptogennym niedokrwiennym incydencie mózgowym — na następujące parametry: wystąpienie ponownych incydentów neurologicznych, tzn. przejściowego niedokrwienia mózgu (TIA) oraz udaru niedokrwiennego (pierwszorzędowy punkt końcowy); czas do wystąpienia powyższych incydentów; wystąpienie i czas do pojawienia się nowego incydentu migotania przedsionków (drugorzędowy punkt końcowy); pojawienie się migrenowych bólów głowy oraz powikłań związanych z procedurą zamknięcia PFO, zależnych i niezależnych od okludera.
Niniejsza obserwacja wykazała, że większe korzyści z zamknięcia PFO zapinką Amplatza odnieśli chorzy przed 45. rokiem życia. Ponowne przejściowe niedokrwienie mózgu (TIA) oraz udar niedokrwienny mózgu w 3-letniej obserwacji po zabiegu zamknięcia PFO za pomocą zapinki Amplatza występowały rzadziej w grupie chorych młodszych (≤ 45 lat). Największe korzyści z tego zabiegu odnieśli chorzy, u których stwierdzono obecność tętniaka przegrody międzyprzedsionkowej (ASA) i/lub długiej zastawki Eustachiusza oraz większy przeciek prawo-lewy w przezprzełykowym badaniu kontrastowym.
U chorych młodszych dłuższy był czas do wystąpienia ponownego incydentu niedokrwiennego mózgu oraz później pojawiały się nowe napady migotania przedsionków.
Przed zabiegiem migrenowe bóle głowy występowały częściej zarówno w całej badanej populacji, jak i w podgrupie chorych młodszych. Po zabiegu bóle stwierdzano rzadziej u chorych młodszych, niezależnie od warunków anatomicznych i czynnościowych. Natomiast u chorych > 45. r.ż. zmniejszenie częstości występowania bólów obserwowano tylko u chorych z przeciekiem > 20 pęcherzyków oraz obecnością ASA i długiej zastawki Eustachiusza.
Poważne zdarzenia niepożądane po zabiegu przezskórnego zamknięcia PFO w obecnej ocenie były rzadkie. Zdarzenia niepożądane związane z okluderem wystąpiły u 6,4% chorych, niezwiązane z okluderem — u 3,6% badanych. W 1 przypadku (1,1%) doszło do tamponady serca wymagającej interwencji kardiochirurgicznej. Między chorymi młodszymi i starszymi nie stwierdzono różnic częstości występowania powikłań.
Przyjęto następujący optymalny model postępowania kwalifi kacyjnego: u chorego ≤ 45 lat po kryptogennym (o nieznanej przyczynie) incydencie mózgowym (udar niedokrwienny, TIA) wykonuje się przezprzełykowe badanie echokardiografi czne z dożylnym podaniem 0,9% NaCl. W przypadku stwierdzania pęcherzyków gazu w LP we wczesnej fazie próby Valsalvy i uzyskania zgody chorego kwalifi kuje się go na zabieg.
Aktualne badanie stanowić może kolejną „cegiełkę”, mogącą posłużyć do opracowania precyzyjnych zaleceń dotyczących stosowania urządzeń zamykających PFO u chorych w prewencji wtórnej nawracających zdarzeń neurologicznych (udar i/lub TIA).
Niniejsza obserwacja wykazała, że większe korzyści z zamknięcia PFO zapinką Amplatza odnieśli chorzy przed 45. rokiem życia. Ponowne przejściowe niedokrwienie mózgu (TIA) oraz udar niedokrwienny mózgu w 3-letniej obserwacji po zabiegu zamknięcia PFO za pomocą zapinki Amplatza występowały rzadziej w grupie chorych młodszych (≤ 45 lat). Największe korzyści z tego zabiegu odnieśli chorzy, u których stwierdzono obecność tętniaka przegrody międzyprzedsionkowej (ASA) i/lub długiej zastawki Eustachiusza oraz większy przeciek prawo-lewy w przezprzełykowym badaniu kontrastowym.
U chorych młodszych dłuższy był czas do wystąpienia ponownego incydentu niedokrwiennego mózgu oraz później pojawiały się nowe napady migotania przedsionków.
Przed zabiegiem migrenowe bóle głowy występowały częściej zarówno w całej badanej populacji, jak i w podgrupie chorych młodszych. Po zabiegu bóle stwierdzano rzadziej u chorych młodszych, niezależnie od warunków anatomicznych i czynnościowych. Natomiast u chorych > 45. r.ż. zmniejszenie częstości występowania bólów obserwowano tylko u chorych z przeciekiem > 20 pęcherzyków oraz obecnością ASA i długiej zastawki Eustachiusza.
Poważne zdarzenia niepożądane po zabiegu przezskórnego zamknięcia PFO w obecnej ocenie były rzadkie. Zdarzenia niepożądane związane z okluderem wystąpiły u 6,4% chorych, niezwiązane z okluderem — u 3,6% badanych. W 1 przypadku (1,1%) doszło do tamponady serca wymagającej interwencji kardiochirurgicznej. Między chorymi młodszymi i starszymi nie stwierdzono różnic częstości występowania powikłań.
Przyjęto następujący optymalny model postępowania kwalifi kacyjnego: u chorego ≤ 45 lat po kryptogennym (o nieznanej przyczynie) incydencie mózgowym (udar niedokrwienny, TIA) wykonuje się przezprzełykowe badanie echokardiografi czne z dożylnym podaniem 0,9% NaCl. W przypadku stwierdzania pęcherzyków gazu w LP we wczesnej fazie próby Valsalvy i uzyskania zgody chorego kwalifi kuje się go na zabieg.
Aktualne badanie stanowić może kolejną „cegiełkę”, mogącą posłużyć do opracowania precyzyjnych zaleceń dotyczących stosowania urządzeń zamykających PFO u chorych w prewencji wtórnej nawracających zdarzeń neurologicznych (udar i/lub TIA).