Poznańska Szkoła Pediatrii 1922-2012

Słowo wstępne

Przed trzema laty, 7 maja 2009 roku, uroczysty pochód senatów poznańskich uczelni akademickich przeszedł historycznym szlakiem z Katedry na Ostrowie Tumskim do Auli Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, aby uczcić 90. rocznicę powstania Uniwersytetu Poznańskiego i jednocześnie początki tradycji akademickiej w Poznaniu po odzyskaniu niepodległości. W trakcie uroczystości rocznicowych wspominano wybitne osoby ? profesorów i absolwentów poznańskiej uczelni, którzy budowali wizerunek Poznania jako ośrodka akademickiego. W tym dziele wielką rolę odegrali lekarze i farmaceuci na czele z pierwszym rektorem Uniwersytetu Poznańskiego profesorem Heliodorem Święcickim, specjalistą w dziedzinie ginekologii. 

W tradycji akademickiej żywym dowodem rozwoju uczelni jest powstawanie szkół ? czyli rosnącej z kolejnymi pokoleniami grupy wybitnych specjalistów rozwijających jakąś dziedzinę nauki, w której to grupie łatwo można prześledzić relacje mistrz?uczeń. W akademickiej tradycji Poznania na pewno można wyróżnić Poznańską Szkołę Pediatrii, która ze względu na historyczne uwarunkowania nie była pionierska w naszym kraju, ale odegrała wielką rolę w rozwoju Uniwersytetu Poznańskiego, a później Akademii Medycznej i Uniwersytetu Medycznego, a także przyczyniła się poprzez swoich znakomitych wychowanków do rozwoju innych akademickich ośrodków pediatrii w Polsce. 

Upływ czasu szybko zamazuje ostrość pamięci, zaciera ślady działania wielkich postaci, a wdzięczność pacjentów nie trwa dłużej, niż ich życie. Dlatego z wielką radością przyjąłem pomysł dr. Henryka Sicińskiego, aby utrwalić historię Poznańskiej Szkoły Pediatrii w rozprawie doktorskiej. Owocem tej żmudnej pracy jest książka, która trafia właśnie do rąk Czytelników. 

Trudno ukryć, że mam do ludzi i wydarzeń opisanych w tej książce stosunek emocjonalny, gdyż wyrosłem w tradycji tej Szkoły, z którą związałem się od czasu moich studiów w poznańskiej Akademii Medycznej. Wielcy pediatrzy prezentowani w książce przyczynili się do wybrania przeze mnie tej dyscypliny lekarskiej i towarzyszyli mi na wszystkich etapach mojego rozwoju zawodowego i naukowego. Dzisiaj, patrząc na historię z perspektywy rektora Uniwersytetu Medycznego, doceniam wielki wkład, jaki wnieśli pediatrzy w rozwój naszej Uczelni, a także w kształcenie i wychowanie tysięcy lekarzy, którzy leczyli i leczą nadal dzieci w  całej Polsce i poza Jej granicami. 

Gratuluję i dziękuję Autorowi ? dr. med. Henrykowi Sicińskiemu i Promotorowi tej pracy ? prof. dr. hab. Wojciechowi Służewskiemu. Mam nadzieję, że ta książka przyczyni się do zachowania pamięci o wybitnych twórcach Poznańskiej Szkoły Pediatrii i rozpowszechni wiedzę o ich osiągnięciach wśród lekarzy zajmujących się zdrowiem dzieci nie tylko w Wielkopolsce.

Prof. dr hab. med. Jacek Wysocki

Rektor Uniwersytetu Medycznego

im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu