Wstęp
Pojęcie seksuologia pochodzi od łacińskiego słowa sexus – płeć i greckiego lógos – nauka, pojęcie, słowo; oznacza ono młodą gałąź nauki, której intensywny rozwój przypada na drugą połowę XX wieku, opiera się na znacznie rozbudowanej bazie teoretycznej i wykształconej metodologii badań. Zajmuje się ona skutkami podziału ludzi na dwie płcie: kobiecą i męską, w sferze rozwoju i zdrowia człowieka, „harmonii jego współżycia z innymi ludźmi i tworzenia więzi międzyludzkich. Życie rozgrywa się w czterech podstawowych płaszczyznach: pracy zawodowej, wypoczynku i rozrywki, małżeństw i rodziny, życia płciowego”, które się ze sobą przeplatają i mają wpływ na sferę seksualną człowieka.
Życie płciowe badane jest w aspektach: psychologicznym, socjologicznym, pedagogicznym, etyczno-moralnym, prawnym, etnograficznym, antropologicznym, biologicznym, higienicznym, religioznawczym i medycznym. „Seksuologia jest nauką podwójnie interdyscyplinarną. Jej interdyscyplinarność polega, po
pierwsze, na integracji aspektów medycznych z aspektami wielu pozamedycznych dziedzin wiedzy, takich jak psychologia, socjologia, biologia, pedagogika i in. Po drugie, interdyscyplinarność od strony medycznej polega na skomasowaniu fizjologicznych i patologicznych aspektów różnych dyscyplin medycznych, takich jak: psychiatria, endokrynologia, ginekologia, neurologia i in.” (K. Imieliński, 1985). Seksuologia w sferze medycznej zajmuje się fizjologią i patologią życia uczuciowego i seksualnego człowieka. Współcześnie, w wyniku rozwoju tej nauki na pierwszy plan wysunęły się więzi międzyludzkie. Medycyna, nauki ścisłe, przyrodnicze i humanistyczne osiągnęły ogromne postępy w poznawaniu człowieka i świata. Nie można jednak zamknąć w nich całej tożsamości człowieka. Dla poznania tajemnicy osoby ludzkiej konieczne są badania antropologiczne, filozoficzne, teologiczne, historyczne. Mimo całego postępu nauk, szczególnym rodzajem tajemnicy jest tu seksualność człowieka.
Żadna z nauk nie daje pełnej wiedzy o człowieku. Osoba ludzka nie jest bowiem dziełem przypadku, ale istotą cieszącą się wolnością i wykraczającą poza samą siebie.
Ujęcie spraw płci w aspekcie humanistycznym i historycznym, jak uczynili to współautorzy – ambitni studenci, pokazuje, że niejednokrotnie w dziejach źle pojmowana wolność w sprawach płci była przyczyną zła.
Grażyna Jarząbek-Bielecka