Osoby starsze chorują inaczej. Nie tylko dlatego, że w ich organizmie procesy chorobowe współistnieją ze zmianami wynikającymi z procesu starzenia, ale również dlatego, że ich organizmy inaczej odpowiadają na obecność chorób. Często więc zapalenie płuc przebiega bez gorączki, a zawał — bez obecności typowego bólu w klatce piersiowej. Co więcej, upadek u osoby starszej może prezentować różne problemy, takie jak np. anemia (czyli niski poziom hemoglobiny we krwi), pogorszenie czynności serca (i mniej sprawne przepompowywanie krwi, a więc niedokrwienie narządów) czy interakcje leków i zmieniony ich efekt. Powoduje to, że pacjent starszy zawsze, zwłaszcza jeśli choruje jednocześnie na kilka chorób, wymaga szczególnej uwagi i wnikliwej oceny od pielęgniarki czy lekarza, a od opiekuna dokładnej obserwacji i działania w postaci zgłaszania pojawiających się problemów na bieżąco personelowi medycznemu.
Starość nie czyha za rogiem. Nie jest czymś, co zdarza się nagle i co nie zdarzy się, jeśli nie będziemy o tym myśleć i rozmawiać. Wręcz przeciwnie — jeśli rozumiemy, co dla naszego organizmu oznacza proces starzenia i jakie — wraz z wiekiem — zachodzą w nim zmiany, jesteśmy w stanie nie tylko przygotować samych siebie do starości, ale również lepiej zaopiekować się naszymi bliskimi, którzy są w zaawansowanym wieku. Ważna jest dieta, aktywność, nienadużywanie leków, ale też umiejętności opiekuna odpowiednio reagującego na problemy starszych podopiecznych. Aby to było łatwiejsze spróbujmy zrozumieć starość…
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
i wdrażany w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014–2020,
zgodnie z umową o dofinansowanie nr POWR.03.01.00-T006/18